Παθήσεις Προστάτη Αδένα

Στις παθήσεις προστάτη αδένα περιλαμβάνονται η Καλοήθης Υπερπλασία Προστάτη και ο Καρκίνος του προστάτη

Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη, είναι μια αρκετά συνηθισμένη ανδρική πάθηση.

Η διόγκωση του αδένα του προστάτη προκαλεί μια σειρά από ανεπιθύμητα ουρολογικά συμπτώματα και προβλήματα αλλά αρχικά ας δούμε τι είναι ο προστάτης.

Ο προστάτης είναι ο μικρός αδένας του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος σε μέγεθος ίσα με ένα κάστανο. Βρίσκεται κάτω από την ουροδόχο κύστη και πάνω από τους μύες της πυέλου, ενώ περιβάλλει μέρος της ουρήθρας.

Ο σημαντικότερος ρόλος του προστάτη είναι η παραγωγή σπερματικών υγρών σε συνδυασμό με τα υγρά άλλων αδένων και εξασφαλίζουν την γονιμότητα των ανδρών και τη σωστή λειτουργία των σπερματοζωαρίων, καθώς και την εκσπερμάτιση.

Μια επιπλέον πολύ σημαντική λειτουργία του προστάτη είναι η μετατροπή των ορμονών. Η τεστοστερόνη μεταβολίζεται σε μια βιολογικά ενεργή μορφή που ονομάζεται διυδροτεστοστερόνη (DHT), με τη βοήθεια ενός ενζύμου της 5-άλφα ρεντουκτάσης. Το DHT είναι μια ανδρογόνος ορμόνη που βοηθά τους άντρες να αναπτύξουν τα ενήλικα χαρακτηριστικά τους και είναι υπεύθυνη στην πορεία για τη διόγκωση του αδένα του προστάτη.

Στις παθήσεις του προστάτη αδένα εκτός από την Προστατίτιδα και τον καρκίνος του προστάτη περιλαμβάνεται και η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (ΚΥΠ).

Η ουρήθρα, είναι το σωληνάκι που περνά από τον προστάτη και μέσω του πέους μεταφέρει τα ούρα από την ουροδόχο κύστη. Όταν ο αδένας του προστάτη διογκώνεται τότε επηρεάζει τη φυσική ροή των ούρων.

Η μεγέθυνση του αδένα του προστάτη είναι κάτι φυσιολογικό και συμβαίνει σχεδόν σε όλους του άνδρες. Δεν έχει εντοπιστεί ακόμα τι προκαλεί αυτή τη μεγέθυνση, ωστόσο φαίνεται να οφείλεται σε ανισορροπία των φυλετικών ορμονών με το πέρασμα των χρονών και το γήρας.

Παράγοντες κινδύνου για τη μεγέθυνση του προστάτη περιλαμβάνουν:

• Γήρας.Διεύρυνση του προστατικού αδένα, που σπάνια προκαλεί συμπτώματα σε άνδρες ηλικίας κάτω των 40 ετών. Σχεδόν το ένα τρίτο των ανδρών βιώνουν μέτρια έως σοβαρά συμπτώματα από την ηλικία 60 και μετά.• Κληρονομικότητα. Η κληρονομικότητα είναι ένας σοβαρός παράγοντας που σχετίζεται με τα προβλήματα του προστάτη.
• Διαβήτης και καρδιακές παθήσεις.Σύμφωνα με μελέτες, ο διαβήτης, καθώς και οι καρδιακές παθήσεις μαζί με τη χρήση β-αναστολέων, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο της ΒΡΗ.• Τρόπος ζωής. Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο υπερπλασίας, ενώ η άσκηση αντίθετα μπορεί να τον μειώσει

Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων διαφοροποιείται, ωστόσο αυτά επιδεινώνονται βαθμιαία με την πάροδο του χρόνου. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη περιλαμβάνουν:

• Συχνή ή επείγουσα ανάγκη για ούρηση• Αυξημένη συχνότητα ούρησης τη νύχτα (νυκτουρία)• Δυσκολία κατά την έναρξη της ούρησης• Αδύναμη πίεση εξόδου των ούρων ή πίεση που σταματά και αρχίζει• Αδυναμία ολικής εκκένωσης της ουροδόχου κύστης• Αδυναμία ούρησης• Αίμα στα ούρα

Το μέγεθος του προστάτη, δεν καθορίζει απαραίτητα τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Μερικοί άνδρες με ελαφρώς διογκωμένο προστάτη μπορεί να έχουν σημαντικά συμπτώματα, ενώ άλλοι άνδρες με πολύ μεγεθυμένο προστάτη μπορεί να έχουν λίγα συμπτώματα.

Η διάγνωση της ΚΥΠ γίνεται με την εξέταση του ασθενούς στο ιατρείο και τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού, εργαστηριακές εξετάσεις, καλλιέργεια ούρων, ιστορικό ούρησης, Υπέρηχο Νεφρών, Κύστεως Προστάτη και Ουρο-ροομέτρια.

Η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας περιλαμβάνει την χορήγηση αντιβιοτικών Γ’ γενιάς, ενώ μπορεί να συνδυαστούν με αμινογλυκοσίδες. Το διάστημα της θεραπείας κυμαίνεται από 2 έως 4 εβδομάδες.

Στην χρόνια προστατίτιδα το διάστημα της θεραπείας κυμαίνεται από 4-6 εβδομάδες μετά την αρχική διάγνωση.

Ο ιατρός θα πρέπει σταθμίζει προσεκτικά τους κινδύνους και τα οφέλη των θεραπευτικών επιλογών. Η χειρουργική επέμβαση προστάτη έχει παραδοσιακά θεωρηθεί ότι προσφέρει τα περισσότερα οφέλη για την ΚΥΠ, αλλά φέρει τους περισσότερους κινδύνους.

Η θεραπεία αφορά συνήθως αποκλειστικά άνδρες που έχουν σημαντικά και σοβαρά συμπτώματα.

Οι χειρουργικές επεμβάσεις επίσης χρησιμοποιούνται για την θεραπεία της ΚΥΠ, συνηθέστερα στους άνδρες που δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στη φαρμακευτική αγωγή, ή σε εκείνους που έχουν σοβαρότερα προβλήματα, όπως η πλήρη ανικανότητα ούρησης.