Share
Πυελονεφρίτιδα είναι η φλεγμονή του νεφρού που μπορεί δυνητικά να εξελιχθεί σε σοβαρή κατάσταση φέρνοντας τον ασθενή σε σηψαιμία. Όπως και οι ουρολοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού, έτσι και η πυελονεφρίτιδα προσβάλλει πιο συχνά τις γυναίκες από τους άντρες.
Ποια είναι τα Αίτια;
- Άλλοι μικροοργανισμοί που ενοχοποιούνται είναι συνήθως:
- κολοβακτηρίδιο (E.Coli)
- κλεμπσιέλα
- πρωτέας
- ψευδομονάδα
- εντεροβακτηρίδιο
Οι μικροοργανισμοί αυτοί μπορούν να φτάσουν στο ανώτερο ουροποιητικό (ουρητήρες και νεφρά) συνήθως με την ανιούσα οδό (είσοδος δηλαδή του μικροβίου από την ουρήθρα και την ουροδόχο κύστη προς το νεφρό) και σπανιότερα με την αιματογενή οδό (εγκατάσταση κάποιου μικροβίου στο νεφρό με την κυκλοφορία του αίματος).
Υπάρχουν Προδιαθεσικοί παράγοντες ;
Υπάρχουν κάποιες καταστάσεις που αυξάνουν τον κίνδυνο να αναπτύξει κάποιος πυελονεφρίτιδα, όπως:
1. Απόφραξη του ουροποιητικού και στάση των ούρων από
- Λιθίαση
- Στένωση πυελουρητιρικής συμβολής
- καλοήθης υπερπλασία του προστάτη
- Νεοπλάσματα
- Ενδοκοιλιακή μάζα που πιέζει τους ουρητήρες
2. Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη
3. Ασθενείς σε ανοσοκαταστολή (AIDS)
Η πυελονεφρίτιδα διακρίνεται σε οξεία και χρόνια
Ποιοί τύποι Πυελονεφρίτιδας Διακρίνονται ;
Η πυελονεφρίτιδα διακρίνεται σε οξεία και χρόνια
ΟΞΕΙΑ ΠΥΕΛΟΝΕΦΡΙΤΙΔΑ
Η οξεία πυελονεφρίτιδα χαρακτηρίζεται από την αιφνίδια εμφάνιση υψηλού πυρετού, που συνοδεύεται κατά κανόνα από έντονο ρίγος.
Συμπτωματολογία
- ευαισθησία ή και πόνος στην περιοχή του νεφρού
- συχνουρία
- κάψιμο κατά την ούρηση
- αδυναμία-καταβολή δυνάμεων
- ανορεξία
- ναυτία και έμετοι
- υψηλός πυρετός με ρίγος
- αιματουρία
Διάγνωση
- Ιστορικό και κλινική εξέταση
- Αιματολογικές εξετάσεις (λευκοκυττάρωση και υψηλή CRP και TKE)
- Γενική ούρων και καλλιέργεια για την απομόνωση του μικροβίου
- Υπερηχογράφημα ουροποιητικού
- Αξονική τομογραφία
Οι παραπάνω εξετάσεις, εκτός από τη συμβολή τους στη διάγνωση της πυελονεφρίτιδας, έχουν σημαντικό ρόλο και στην αποκάλυψη των αιτιών που την προκαλούν.
Αντιμετώπιση
Μεγάλη σημασία στην οξεία πυελονεφρίτιδα έχει η έγκαιρη έναρξη της θεραπείας. Θα χρειαστεί νοσηλεία του ασθενούς και ενδοφλέβια χορήγηση κατάλληλων αντιβιοτικών, αντιπυρετικών φαρμάκων και υγρών.
Η θεραπεία θα πρέπει να συνεχίζεται για τουλάχιστον 14 ημέρες, ώστε να λείψει τελείως ο κίνδυνος υποτροπής ή μετάπτωσης της φλεγμονής σε χρόνια.
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου, εκτός από τη χορήγηση των αντιβιοτικών, θα χρειαστεί και κάποια επεμβατική πράξη για την αντιμετώπιση του αιτίου.
Σε περίπτωση όπου υπάρχει κάποιο εμπόδιο (π.χ. λίθος στον ουρητήρα), ο γιατρός θα πρέπει να παρέμβει, ώστε να αποκαταστήσει την ομαλή αποχέτευση των ούρων από το νεφρό με την τοποθέτηση Pig-Tail ή διαδερμικής νεφροστομίας.
Μετά το τέλος της θεραπείας ο άρρωστος πρέπει να παρακολουθείται με γενικές εξετάσεις ούρων και καλλιέργειες για δύο τουλάχιστον μήνες.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΥΕΛΟΝΕΦΡΙΤΙΔΑ
Η χρόνια πυελονεφρίτιδα είναι μία σπάνια πάθηση, προκαλεί ρίκνωση και ατροφία των νεφρών και συνοδεύεται από ουλές του νεφρικού παρεγχύματος. Αυτά τα ευρήματα είναι σπάνια σε φυσιολογική ανατομικά και λειτουργικά αποχετευτική οδό και εμφανίζονται συνήθως σε νεαρά άτομα μετά από επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις που προκαλούν προοδευτική βλάβη των νεφρών. Πολλές φορές μπορεί να είναι τυχαίο εύρημα στα πλαίσια διερεύνησης της αρτηριακής υπέρτασης ή της νεφρικής ανεπάρκειας.
Η θεραπεία της χρόνιας πυελονεφρίτιδας είναι πολύ πιο σύνθετη και περιλαμβάνει αρχικά την άρση των επιβαρυντικών παραγόντων στην προσπάθεια να σταματήσει η «εξέλιξη της νόσου». Στη συνέχεια συνήθως χρειάζεται μακροχρόνια χορήγηση αντιβιοτικών. Δυστυχώς αν προκληθεί νεφρική ανεπάρκεια αυτή είναι μη αναστρέψιμη. Κάποιες φορές χρειάζεται να αφαιρεθεί χειρουργικά ένας μικρός ατροφικός νεφρός που προκαλεί υπέρταση ή ένας κατεστραμμένος νεφρός με πύον.
ΕΜΦΥΣΗΜΑΤΩΔΗΣ ΠΥΕΛΟΝΕΦΡΙΤΗΔΑ
Είναι μια οξεία νεκρωτική φλεγμονή του νεφρικού παρεγχύματος και του περινεφρικού λίπους.
Αιτιολογία
Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί είναι βακτήρια που παράγουν αέρια (διοξείδιο του άνθρακα) όπως:
- κολοβακτηρίδιο (E.Coli)
- κλεμπσιέλα
- πρωτέας
Εμφανίζεται σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη και απόφραξη της αποχετευτικής οδού του ουροποιητικού συστήματος.
Συμπτωματολογία
Η κλινική εικόνα είναι ανάλογη με αυτή της οξείας πυελονεφρίτιδας όμως πολύ πιο έντονη. Χαρακτηριστικό σημείο της λοίμωξης είναι η πνευματουρία δηλαδή η αποβολή αέρα με την ούρηση.
Διάγνωση
Η διάγνωση της λοίμωξης βασίζεται στον ίδιο διαγνωστικό αλγόριθμο με αυτόν της οξεία πυελονεφρίτιδας με το χαρακτηριστικό παθογνωμικό της παρουσίας αέρα στο ανώτερο ουροποιητικό σύστημα.
Αντιμετώπιση
Επειδή η βαρύτητα της νόσου είναι πολύ μεγάλη με μια συνολική θνησιμότητα που μπορεί να φτάσει το 43% η αντιμετώπισή της πρέπει να είναι άμεση και αποτελεσματική. Αυτή βασίζεται στην ενδοφλέβια χορήγηση αντιβιοτικών, στην χορήγηση αντιφλεγμονώδη και την καλή ενυδάτωση του ασθενή. Επίσης είναι απαραίτητος ο έλεγχος της γλυκαιμίας και η άρση της απόφραξης της αποχετευτικής οδού των ούρων. Σε περίπτωση αποτυχίας της αγωγής, απαιτείται χειρουργική παρέμβαση για την παροχέτευση του νεφρού ή ακόμα και νεφρεκτομή.