Share
Ουροθηλιακός Καρκίνος Ανωτέρου Ουροποιητικού
Τι είναι ο ουροθηλιακός καρκίνος ανωτέρου ουροποιητικού;
Ο καρκίνος του ουροθηλίου στο ανώτερο τμήμα του ουροποιητικού συστήματος είναι ένας τύπος καρκίνου που μπορεί να συμβεί σε δύο σημεία: τη νεφρική λεκάνη, που είναι το τμήμα του νεφρού που συλλέγει τα ούρα και τον ουρητήρα, που είναι ο σωλήνας που μεταφέρει τα ούρα από τα ούρα. νεφρό στην ουροδόχο κύστη.
Η νεφρική λεκάνη είναι ένας χώρος μέσα στο νεφρό που συλλέγει το ούρα που δημιουργείται από το νεφρό. Βοηθά στην αποστολή της ούρας μέσω ενός σωλήνα που ονομάζεται ουρητήρας, ο οποίος το μεταφέρει στην ουροδόχο κύστη όπου αποθηκεύεται μέχρι να πάτε στο μπάνιο.
Ο καρκίνος στον ουρητήρα και τη νεφρική πύελο ομαδοποιείται επειδή λειτουργούν σαν ένα μέρος του σώματος.
Πόσο συχνός είναι ο καρκίνος της νεφρικής πυέλου και του ουρητήρα;
Ο καρκίνος του ουροθηλίου του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος είναι ένας τύπος καρκίνου που επηρεάζει μέρος του ουροποιητικού συστήματος, το οποίο είναι σημαντικό να γνωρίζετε. Αυτό το είδος καρκίνου εμφανίζεται σε διαφορετικές ποσότητες σε διαφορετικά μέρη σε όλο τον κόσμο. Συνολικά, ο καρκίνος του ουροθηλίου είναι ο πέμπτος πιο κοινός τύπος καρκίνου που επηρεάζει το ουροποιητικό σύστημα. Είναι δύσκολο να ανακαλύψουμε πόσο συχνά εμφανίζεται ο καρκίνος της νεφρικής λεκάνης γιατί είναι πολύ σπάνιος. Συνήθως, οι μελέτες δείχνουν ότι αυτός ο τύπος καρκίνου αποτελεί λιγότερο από το 10% όλων των καρκίνων των νεφρών. Ο καρκίνος του ουρητήρα, ο οποίος προσβάλλει άλλο τμήμα του ουροποιητικού συστήματος, είναι επίσης σπάνιος και αποτελεί λιγότερο από το 5% των καρκίνων του ουροποιητικού συστήματος. Είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε ότι το πόσο συχνά συμβαίνουν αυτοί οι καρκίνοι μπορεί να αλλάξει με βάση παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο και ο τόπος διαμονής ενός ατόμου. Γενικά, ο καρκίνος του ουρητήρα είναι πιο συχνός στους άνδρες παρά στις γυναίκες και συνήθως επηρεάζει άτομα άνω των 40 ετών.
Ο καρκίνος του ουροθηλίου, ένας τύπος καρκίνου που επηρεάζει την ουροδόχο κύστη, εμφανίζεται πιο συχνά σε ορισμένα μέρη από άλλα. Πράγματα όπως το πού ζείτε, πόσο χρονών είστε, αν είστε αγόρι ή κορίτσι και το περιβάλλον σας μπορούν να παίξουν ρόλο σε αυτό. Για παράδειγμα, υπάρχουν περισσότερες περιπτώσεις αυτού του καρκίνου σε πλουσιότερες χώρες, ενώ υπάρχουν λιγότερες περιπτώσεις σε φτωχότερες χώρες.
Ο καρκίνος του ουροθηλίου στο ανώτερο τμήμα του ουροποιητικού συστήματος είναι ένα μεγάλο πρόβλημα υγείας που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Είναι πολύ σημαντικό να βρείτε τρόπους να το σταματήσετε, να το πιάσετε έγκαιρα και να το αντιμετωπίσετε σωστά.
Ποιά είναι τα συμπτώματα του ουροθηλιακού καρκίνου ανωτέρου ουροποιητικού;
Αιματουρία: Είναι η παρουσία αίματος στα ούρα. Μπορεί να είναι ορατή (μακροσκοπική αιματουρία) ή μικρής ποσότητας και να ανιχνεύεται μόνο με εξετάσεις (μικροσκοπική αιματουρία).
Συχνοουρία: Αυξημένη συχνότητα ούρησης. Δυσουρία: Δυσκολία και πόνος κατά την ούρηση.
Πυελικός πόνος: Πόνος στην περιοχή της κάτω κοιλίας.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτά τα συμπτώματα δεν είναι αποκλειστικά συμπτώματα ουροθηλιακού καρκίνου και μπορεί να οφείλονται σε άλλες παθήσεις. Τα παραπάνω συμπτώματα όμως απαιτούν αξιολόγηση από ιατρό προκειμένου να διερευνηθεί η αιτία τους και να διερευνηθεί η πιθανότητα καρκίνου.
Αιματουρία Η αιματουρία είναι η παρουσία αίματος στα ούρα. Το αίμα μπορεί να είναι ορατό στο ούρα (μακροσκοπική αιματουρία) ή να ανιχνεύεται μόνο με εξετάσεις (μικροσκοπική αιματουρία). Η αιματουρία μπορεί να έχει ποικίλες αιτίες και θα πρέπει πάντα να διερευνάται η αιτιολογία της.
Τι είναι η αιματουρία, ποιες είναι οι κυριότερες αιτίες της και τι πρέπει να κάνουμε όταν εμφανιστεί;
H αιματουρία είναι η παρουσία αίματος στα ούρα και διαχωρίζεται σε μακροσκοπική ή μικροσκοπική αιματουρία. Αποτελεί ένα σημαντικό σύμπτωμα που μπορεί να υποδείξει σοβαρά προβλήματα στο ουροποιητικό σύστημα. Οι αιτίες της αιματουρίας μπορεί να είναι ποικίλες και να περιλαμβάνουν:
- Ουρολοίμωξη: Η λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος, όπως η κυστίτιδα, μπορεί να προκαλέσει αιματουρία.
- Νεφρικές παθήσεις: Νεφρίτιδες, νεφρικές κύστες ή άλλες νεφρικές παθήσεις μπορούν να προκαλέσουν αιματουρία.
- Ουρητηρικοί λίθοι: Η παρουσία λίθων στον ουρητήρα μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό και αιματουρία.
- Καρκίνος του ουροποιητικού συστήματος: Ορισμένες μορφές καρκίνου, όπως ο καρκίνος της ουρήθρας, του ουρητήρα, των νεφρών ή της μήτρας, μπορούν να προκαλέσουν αιματουρία.
- Πυελονεφρίτιδα: Η πυελονεφρίτιδα, είναι η λοίμωξη των νεφρών.
- Τραύματα: Τραύματα στο ουροποιητικό σύστημα, όπως ατυχήματα ή χειρουργικές επεμβάσεις, μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε αιματουρία.
- Φαρμακευτική αιματουρία: Ορισμένα φάρμακα, όπως τα αντιπηκτικά και μπορούν να προκαλέσουν αιματουρία.
- Γενετικές παθήσεις: Ορισμένες γενετικές παθήσεις, όπως η σύνδρομο Alport, μπορούν να συνδέονται με αιματουρία.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η αιματουρία μπορεί να οφείλεται και σε άλλες αιτίες που δεν αναφέρονται εδώ. Οι παραπάνω αιτίες είναι μερικές από τις συνηθέστερες αιτίες αιματουρίας και η ακριβής αιτία πρέπει να εκτιμηθεί από ιατρό με βάση την ανάλυση των συμπτωμάτων, το ιστορικό του ασθενούς και επιπλέον εξετάσεις όπως αιματολογικές εξετάσεις, απεικονιστικές και ενδοσκοπικές εξετάσεις.
Ποιες άλλες παθήσεις, μπορεί να προκαλέσουν συχνουρία;
Η συχνουρία αναφέρεται στην αυξημένη συχνότητα ούρησης, δηλαδή την ανάγκη για συχνές επισκέψεις στην τουαλέτα για ούρηση. Είθισται να θεωρείται συχνουρία, όταν η συχνότητα ούρησης είναι πάνω από 8 φορές την ημέρα. Πέραν του ουροθηλιακού καρκίνου ανωτέρου ουροποιητικού, υπάρχουν πολλές αιτίες συχνουρίας ορισμένες από τις συνηθέστερες περιλαμβάνουν:
Υπερπλασία προστάτη: η υπερπλασία προστάτου πολλές φορές μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη συχνότητα ούρησης κυρίως όταν η ουροδόχος κύστη δεν αδειάζει επαρκώς μετά την ούρηση.
Ουρολοίμωξη: Η λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος, όπως η κυστίτιδα, μπορεί να προκαλέσει συχνουρία.
Διαβήτης: Οι άνθρωποι με διαβήτη μπορεί να εμφανίζουν συχνουρία λόγω της υπεργλυκαιμίας.
Ουρητηρικοί λίθοι: Η παρουσία λίθων στον ουρητήρα μπορεί να προκαλέσει συχνουρία, καθώς ερεθίζουν τον ουρητήρα και προκαλούν αυξημένη επιθυμία για ούρηση.
Κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας υγρών: Η υπερβολική κατανάλωση υγρών, ειδικά πριν τον ύπνο, μπορεί να οδηγήσει σε συχνές επισκέψεις στην τουαλέτα για ούρηση.
Αυξημένη κατανάλωση καφεΐνης ή αλκοόλ: Η καφεΐνη και το αλκοόλ μπορεί να διεγείρουν τον ουροποιητικό σύστημα και να προκαλέσουν συχνουρία.
Υπερλειτουργική κύστη: η υπερλειτουργική ούρηση είναι μια πάθηση της ουροδόχου κύστης που σχετίζεται με αυξημένη επιθυμία για ούρηση
Φυσιολογική συχνουρία: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η συχνουρία μπορεί να μην σχετίζεται με κάποια παθολογική κατάσταση και να είναι μια φυσιολογική συνήθεια του ατόμου.
Αυτές είναι μερικές από τις κύριες αιτίες συχνουρίας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ακριβής αιτία πρέπει να εκτιμηθεί από ιατρό, καθώς μπορεί να υπάρχουν τόσο κακοήθεις όσο και καλοήθεις παθήσεις που να οδηγούν σε συχνουρία.
Παράγοντες κινδύνου
Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες κινδύνου που μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης του ουροθηλιακού καρκίνου του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος (UTUC). Αυτοί περιλαμβάνουν:
1. Κάπνισμα: Το κάπνισμα είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για το UTUC.
2. Έκθεση σε ορισμένα χημικά: Οι άνθρωποι που εκτίθενται σε ορισμένα χημικά, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή βαφών, ελαστικών, υφασμάτων και δέρματος, έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης UTUC.
3. Χρόνια φλεγμονή της ουροδόχου κύστης: Οι άνθρωποι με ιστορικό χρόνιας φλεγμονής ή λοιμώξεων της κύστης μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης UTUC.
4. Προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου της ουροδόχου κύστης: Οι άνθρωποι που έχουν οι ίδιοι ιστορικό καρκίνου της ουροδόχου κύστης ή οι οποίοι έχουν κάποιο συγγενή με καρκίνο της ουροδόχου κύστης μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης UTUC.
5. Γενετικές μεταλλάξεις: Ορισμένες γενετικές μεταλλάξεις, όπως αυτές που σχετίζονται με το σύνδρομο Lynch, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης UTUC.
6. Νεφρική νόσος: Οι άνθρωποι με ορισμένους τύπους νεφρικής νόσου, όπως οι ασθενείς με μεταμοσχευμένο νεφρό, μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης UTUC.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ύπαρξη ενός ή περισσότερων από αυτούς τους παράγοντες κινδύνου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ένα άτομο θα αναπτύξει UTUC, και πολλοί άνθρωποι με UTUC δεν έχουν γνωστούς παράγοντες κινδύνου.
Διάγνωση
Η διάγνωση του ουροθηλιακού καρκίνου ανωτέρου ουροποιητικού βασίζεται στις ακόλουθες εξετάσεις:
- λήψη ιστορικού και φυσική εξέταση
- εξετάσεις ούρων
- κυτταρολογική εξέταση ούρων
- καρκινικοί δείκτες
- απεικονιστικές εξετάσεις (υπερηχοτομογραφία νεφρών ουροδόχου κύστης, αξονική ουρογραφία, μαγνητική ουρογραφία)
- ενδοσκοπικές διαγνωστικές εξετάσεις (κυστεοσκόπηση, ουρητηροσκόπηση)
Μετά από κάθε διάγνωση ουροθηλιακού καρκίνου ανώτερου ουροποιητικού ακολουθεί η σταδιοποίηση και ο θεραπευτικός σχεδιασμός.
Η διάγνωση του ουροθηλιακού καρκίνου του ανώτερου ουροθηλιακού συστήματος (UTUC), που περιλαμβάνει τον καρκίνο της νεφρικής πυέλου και του καρκίνου του ουρητήρα, περιλαμβάνει τα ακόλουθα βήματα:
- Ιατρικό Ιστορικό και Φυσική Εξέταση: Αποτελεί το πρώτο βήμα όπου ο γιατρός θα συλλέξει πληροφορίες για το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων, του τρόπου ζωής και των προηγούμενων παθήσεων.
- Ουρολογικές Εξετάσεις: Με την γενική εξέταση ούρων διερευνάται η παρουσία αίματος στα ούρα (αιματουρία), το οποίο είναι ένα κοινό σύμπτωμα του UTUC.
- Κυτταρολογική εξέταση ούρων: Σε αυτήν την εξέταση, ένα δείγμα ούρων εξετάζεται κάτω από το μικροσκόπιο για να ελεγχθεί πιθανή παρουσία καρκινικών κυττάρων.
- Καρκινικοί δείκτες: Σε ορισμένες περιπτώσεις UTUC μπορεί να παρατηρούνται υψηλότερες ποσότητες ορισμένων πρωτεινών στα ούρα όπως το NMP22 και το FISH (fluorescence in situ hybridization) test.
- Απεικονιστικές Εξετάσεις: Περιλαμβάνουν την αξονική ουρογραφία, την μαγνητική τομογραφία (MRI) και την ενδοφλέβια πυελογραφία οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την λεπτομερή απεικόνιση του ουροποιητικού συστήματος.
- Ενδοσκοπικές διαγνωστικές εξετάσεις όπως κυστεοσκόπηση και ουρητηροσκόπηση: Αυτές οι εξετάσεις γίνονται μέσω λεπτών, εύκαμπτων εργαλείων που εισέρχονται μέσω της ουρήθρας τόσο στην ουροδόχο κύστη (κυστεοσκόπηση) όσο και στους ουρητήρες και τα νεφρά (ουρητηροσκόπηση) για την απεικόνιση των όγκων αν υπάρχουν.
- Βιοψία: Η βιοψία είναι η λήψη μικρού δείγματος ιστού από μια ύποπτη για κακοήθεια περιοχή, συνήθως κατά τη διάρκεια της ουρητηροσκόπησης ή της κυστεοσκόπησης. Αυτό το δείγμα στη συνέχεια αναλύεται κάτω από ένα μικροσκόπιο από ένα ειδικό γιατρό που ονομάζεται παθολογοανατόμος για να επιβεβαιωθεί ή να αποκλείσει την παρουσία καρκινικών περιοχών.
Θεραπεία
- Η θεραπεία του ουροθηλιακού καρκίνου του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος εξαρτάται από την θέση και την έκταση του όγκου, σε συνδυασμό με την γενική κατάσταση του ασθενούς και μπορεί να περιλαμβάνει
- ενδοσκοπική αφαίρεση του όγκου
- χειρουργική ριζική αφαίρεση του νεφρού και του ουρητήρα (νεφροουρητηρεκτομή)
- χειρουργική μερική αφαίρεση του ουρητήρα (τμηματική ουρητηρεκτομή)
- χημειοθεραπεία (ωσ συνδυαστική θεραεπεία πριν ή μετά την χειρουργική επέμβαση ή ως αποκλειστική θεραπεία σε περιπτώσεις μεταστατικής νόσου)
- ανοσοθεραπεία
- στοχευμένη θεραπεία
- ακτινοθεραπεία
- με την ανοιχτή μέθοδο
- με την λαπαροσκοπική μέθοδο
- με την λαπαροσκοπική ρομποτικά υποβοηθούμενη (ρομποτική μέθοδο)
Οι θεραπευτικές επιλογές για τον ουροθηλιακό καρκίνο ανωτέρου ουροποιητικού εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του σταδίου του καρκίνου, της θέσης και του μεγέθους του όγκου και της συνολικής γενικής κατάστασης του ασθενούς. Οι πιο συνηθισμένες θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν:
- Χειρουργική επέμβαση: Η χειρουργική επέμβαση είναι η κύρια θεραπεία για το καρκίνο της νεφρικής πυέλου και του ουρητήρα και μπορεί να περιλαμβάνει την αφαίρεση του νεφρού και του ουρητήρα (νεφρουρητερεκτομή). Σε ορισμένες περιπτώσεις καρκίνου του ουρητήρα είτε λόγω μεγέθους (μικρός όγκος) είτε λόγω άλλων καταστάσεων (ασθενής με ένα μόνο νεφρό ή όγκοι και στους δύο νεφρούς) επιβάλλεται ή προτιμάται η αφαίρεση μόνο του τμήματος του ουρητήρα με τον όγκο και η διατήρηση του υπόλοιπου ουρητήρα και του νεφρού (τμηματική ουρητηρεκτομή).
- Ενδοσκοπική θεραπεία: Σε μικρούς, χαμηλής επιθετικότητας καρκίνους, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ενδοσκοπικές επεμβάσεις με την μέθοδο της ουρητηροσκόπησης και της χρήσης laser για την αφαίρεση του καρκίνου
- Χημειοθεραπεία: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χημειοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί πριν ή μετά τη χειρουργική επέμβαση για να συρρικνώσει τους όγκους, να καταστρέψει τυχόν υπολειπόμενα καρκινικά κύτταρα ή να αποτρέψει την επανεμφάνιση του καρκίνου. Τα φάρμακα χημειοθεραπείας μπορούν να δοθούν συστηματικά (σε όλο το σώμα) ή απευθείας στην περιοχή επίδρασης (ενδοκυστική χημειοθεραπεία).
- Ακτινοθεραπεία: Η ακτινοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική λύση σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει δυνατότητα για άλλη θεραπεία ή ως συμπληρωματική θεραπεία μετά τη χειρουργική επέμβαση. Ενέχει τη χρήση ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας για να στοχεύσει και να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα.
- Ανοσοθεραπεία: Οι φάρμακα ανοσοθεραπείας, όπως οι αναστολείς ανοσοαπόκρισης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε προχωρημένους ή μεταστατικούς καρκίννους. Αυτά τα φάρμακα λειτουργούν ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών σε σχέση με τον καρκίνο.
- Επιλεγμένη θεραπεία: Ορισμένες περιπτώσεις UTUC μπορεί να παρουσιάζουν συγκεκριμένες γενετικές μεταλλάξεις που μπορούν να αντιμετωπιστούν με συγκεκριμένα φάρμακα. Η επιλεγμένη θεραπεία στοχεύει στην αναστολή της ανάπτυξης και εξάπλωσης των καρκινικών κυττάρων αποκλείοντας συγκεκριμένα μόρια που συμμετέχουν σε αυτήν.
